Bevrijding door middel van genezing, Saba markeert het begin van het Slavernijherdenkingsjaar

Saba markeerde op zaterdag 1 juli de start van het herdenkingsjaar van de slavernij met een goedbezochte Emancipatiedag met een aantal sprekers en een aantal machtige

voorstellingen. Het thema van het evenement, “Vrijheid door middel van genezing”, was zeer geschikt, aldus commissaris voor Cultuur Eviton

Heyliger. Hoewel het genezen van honderden jaren trauma niet van de ene op de andere dag zal gebeuren, moeten we de dialoog beginnen. Door deel te nemen aan genezingspraktijken, kunnen we als gemeenschap ons vermogen terugvorderen, opnieuw verbinden met onze innerlijke kracht en ons gevoel van heelheid herstellen, zei hij in zijn toespraak.

De Europese Unie is een van de belangrijkste landen ter wereld.

Het is een van de belangrijkste doelstellingen van de Europese Unie. Samen kunnen we de oorzaken van onderdrukking aanpakken en uitdagen, en veerkracht, empathie en mededogen bevorderen. We kunnen ook ruimtes creëren voor dialoog, verzoening en het kweken van gezondere relaties binnen gemeenschappen en tussen verschillende sociale groepen”, aldus Heyliger.

Heyliger wees erop dat de geschiedenis van de zwarten op Saba pas 160 jaar geleden, toen de slavernij in 1863 werd afgeschaft, op een echte manier werd vastgelegd. Vroeger werden ze niet als mensen beschouwd, maar als eigendom. Ze werden alleen gezien als dingen die konden worden gebruikt om te werken. Ze hadden geen rechten, geen vrijheden, geen bescherming onder de wet, geen gerechtigheid.

De erfenis van de Nederlandse slavernij in het Caribisch gebied wordt nog steeds gevoeld, zei Heyliger. “Dit is niet alleen het verhaal van de slaven, maar ook het verhaal van ons allen hier vandaag, afstammelingen van degenen die de pijn en nadelen hebben geërfd van deze meest gruwelijke daad tegen de mensheid”, zei hij.

Schaduwen van slavernij

Overwinnen van de schaduwen van de slavernij was de titel van een ontroerende toespraak van journalist Dimetri Whitfield waarvoor hij een staande ovatie kreeg. Whitfield vertelde het vermiste verhaal van de slavernij op Saba. In de verhalen van onze zeevaarttraditie zijn we de Sabans van Afrikaanse afkomst grotendeels vergeten. Deze schaduw is onze nationale schande. Daarom hebben we andere verhalen uitgevonden. We hebben allemaal gehoord dat slavernij

Het was niet zo slecht op Saba, en dat de slaven werden behandeld als broers en zussen door hun eigenaren, die ze kochten en verkochten alsof ze vee waren. En hoewel het waar is dat de slavernij op Saba kenmerkend anders was dan op onze zustereilanden, betekent het verschil niet dat het niet wreed of traumatisch was, zei Whitfield.

Wat is weggewassen van ons schandelijke slavernijverleden zijn de verhalen van verzet, vastberadenheid, veerkracht, strijd. Toen de ketenen op Saba eindelijk werden gebroken, kregen de voormalige slaven geen

De Nederlandse regering en de Nederlandse regering hebben het perfecte recept om generaties Sabans van Afrikaanse afkomst in armoede te stoppen, aldus Whitfield. Het is onze verantwoordelijkheid om te genezen van de wonden die door de slavernij zijn geopend, de wonden die nog steeds bloeden.

Het is onze verantwoordelijkheid om een meer gelijkwaardige Saba te creëren, een meer gelijkwaardig koninkrijk. Het is onze verantwoordelijkheid om ruimte te creëren in het midden van onze nationale geschiedenis voor degenen die aan de rand werden geduwd. Het is onze verantwoordelijkheid om een nationale identiteit te creëren die het leven en de ervaringen van al onze voorouders respecteert.

en niet van een paar uitverkorenen. Het is onze verantwoordelijkheid om onszelf uit te dagen om de laatste pijlers die de slavernij ondersteunden te ontmantelen, in plaats van ons hoofd in het zand te steken met de troostende leugen dat slavernij niet zo erg was of dat het te lang geleden gebeurde om ertoe te doen, zei Whitfield.

Verhalen over wreedheden

Staatssecretaris voor Koninkrijksbetrekkingen en Digitalisering Alexandra van Huffelen zei dat de verhalen over de wreedheden die door de Nederlandse staat werden begaan en hun blijvende gevolgen vandaag de dag verteld en gehoord moesten worden. Iedereen in het Koninkrijk moet deze verhalen horen en ik wil dat iedereen op Saba de verhalen, de ware verhalen, over dit eiland kan delen.

De mondelinge geschiedenis en het behoud ervan voor toekomstige generaties is belangrijk, zei Van Huffelen. Zodat elk kind de namen van de Saban helden kent, en de geschiedenis vanuit een Saban perspectief wordt verteld. De komende

Het is de bedoeling van de Commissie dat de Europese Unie zich hiermee bezighoudt. We gaan een licht werpen op deze onderbelichtte delen van onze geschiedenis. En we doen dit samen.

Op Saba zal een naammonument worden gebouwd met de namen van de 734 Sabanen die op 1 juli 1863 werden geëmancipeerd. Er zal genealogisch onderzoek in de archieven worden gedaan, evenals DNA-onderzoek. Omdat

We weten veel te weinig over de Sabans van voor 1863. Ik weet dat veel mensen op Saba vragen hebben over hun voorouders, wie ze zijn en waar ze vandaan komen. Wij willen de verantwoordelijkheid nemen om de antwoorden te vinden, aldus Van Huffelen.

De staatssecretaris hoopte dat het Slavernijherdenkingsjaar iedereen in het Koninkrijk dichter bij elkaar zou brengen. Dat het meer aandacht trekt op je eiland, je verhalen en je manier van leven. Dat het helpt bij het dichten van de psychologische afstand binnen het Koninkrijk. Samen zullen we meer kennis, aandacht en respect brengen.

De belangrijkste spreker van het 2023 Emancipation Day-evenement was vicevoorzitter van de CARICOM Reparaties Commissie Dorbrene O’Marde uit Antigua. Hoewel hij het eens was met de Nederlandse premier Mark

De heer Rutte heeft zich in zijn toespraak uitgesproken over de noodzaak dat zijn verontschuldiging van 19 december vorig jaar wordt geïnterpreteerd als een komma – niet een punt – en dat “het herstelproces nu moet beginnen”.

Reparaties

“Nederlandse regering, begrijp alsjeblieft dat de slachtoffergemeenschappen in het Caribisch gebied deel moeten uitmaken van de reparatiebespreking en -oplossing”, zei hij. Volgens O’Marde worden beslissingen over de analyse van de gevolgen van de misdaad tegen de menselijkheid en de benaderingen om deze te herstellen, geleid door, worden verwerkt door

slachtoffers, geen slachtoffers. Hij stelde de vraag of een eerlijke reparatie onder koloniale omstandigheden kon plaatsvinden. Ik stel dus voor dat de verontschuldigingen van het Koninkrijk niet alleen reparaties op tafel zetten, maar ook het centrale en misschien wel voorloper van de dekolonisatie.

Wij moeten altijd bevestigen dat de periode van slavernij van de Afrikaanse volkeren van 1501 tot 1834/1838 in de Britse gebieden en van 1596 tot 1863 in de Nederlandse gebieden ongetwijfeld de meest meedogenloze periode van de heerschappij van de Afrikaanse volkeren door de Europeanen is en de basis heeft gelegd voor de raciale, economische en politieke betrekkingen tussen beide volkeren die de Afrikanen over de hele wereld tot op de dag van vandaag blijven straffen. Het is aan dit feit dat wij onze bevrijding moeten wijzen, waarvoor wij moeten streven.

Genezing, zei O’Marde.

De kolonies in deze regio moeten reageren op het concept van een gedeelde toekomst. Is deze gedeelde toekomst een voortzetting van het koloniale heden? Denken wij dat een museum en andere maatregelen die verband houden met “kennis en bewustzijn” en “erkenningen en herinneringen” de bestaande spanningen en verzwakking van de koloniale heerschappij zullen verzachten?

Indrukwekkende presentaties

Tijdens het Emancipatiedag-evenement vonden verschillende indrukwekkende presentaties plaats. De Saban-gemeenschap keek op een groot scherm naar de vooropgenomen toespraak van koning Willem-Alexander in het Nederlands.

De gouverneur van het eiland, Jonathan Johnson, las de vertaalde tekst voor zodat iedereen de boodschap van de Koning kon horen en begrijpen. De leden van de Leos Club lazen de namen voor van 160 namen, leeftijd en werk van de in totaal 734 Sabanen die in 1863 werden geëmancipeerd, het nummer 160 verwijst naar de 160 jaar dat de slavernij werd afgeschaft.

Leden van de Surinamese gemeenschap gaven een voorstelling met als hoofdonderdeel de geschiedenis van de slavernij in Suriname voorgelezen door Alida Heilbron. Gedurende de bijna 400 jaar slavernij werden meer dan 550.000 mensen uit Afrika naar Suriname gebracht.

Andere optredens waren gedichten van Jenee Matthew en Marylies Torres Garcia, dans van studenten van de Sacred Heart School, het zingen van het volkslied door het Saba Children’s Choir en muziek van Karel Sorton, Budu Banton en DJ Cane. Eerwaarde Vernon Liburd deed het openingsgebed en Angus Martin was de MC van het evenement.